Voor het dramatische effect had ik die krioelende pissebeddenfamilie eigenlijk lekker in hun orgastische vitamineshotje moeten laten. Maar zonder toegevoegde eiwitten oogt dit toch wel als puur natuur appelen uit eigen tuin, toch? Sowieso voldoende voor een pan verse vegan appelmoes: de tor die niet kon zwemmen ligt lekker buiten op te drogen.
Gebakken appelschijven
Smelt een vette kluit roomboter in een zware braadpan. Bedek de bodem met dikke schijven gewassen, maar ongeschilde goudreinette en bak op matig vuur gaar. Bestrooi met zout en wat rietsuiker. Warm opdienen.
Het rollende winkeltje vol groetjes uit Delfshaven was vandaag te gast op de Marckt van historisch foodfestival Ketels aan de Kade. Met ‘Mooie plaatjes! 6 halen, 10 betalen!‘:
Oeps, verkeerde plaatje met karakteristieke locatie, outfit en koopwaar…
Hier dan de foto die een vriendelijke voorbijgangster met oog voor compositie 33 jaar later maakte:
(Waarvoor mijn dank!)
‘Vermoedelijke fraude’, ‘Negatieve werkhouding’, ‘So dishonest’: zomaar wat drogredenen waarmee iemand met een goed ontwikkeld innerlijk kompas en een degelijk doordachte eigen mening zonder veel moeite kan worden kaltgestellt. Of twijfelt u soms niet een beetje aan FvD-oprichter Ottens integriteit? Ik wel, hoor.
Maar ja, toen ik een baantje heel graag wilde tekende ik die geheimhoudingsclausule weliswaar met tegenzin, maar ik tekende toch. Want voor mij tien anderen. En als mijn manier van communiceren wordt weggezet als gek, raar én vreemd (en o, ja: eng) snap ik stante pede echt wel dat dit veel zegt over de spreker in kwestie en bar weinig over mij, alleen sta je met je zuivere geweten in één sneaky zet toch meteen behoorlijk pat. Paf ook, ja, maar dat komt dan weer door je eigen – te hoge – verwachtingen. (Natuurlijk is niet iedereen uit hetzelfde hout gesneden! MDF wint zelfs onder ambachtslieden terrein. Maar valsspelen blijft het.)
Als tegenzet richt zwart schaap Otten nu dus maar een nieuwe partij op met zijn oude idealen. En om neonazi’s een stap voor te zijn claim ik het Oosterse gelukssymbool, dat nationaalsocialistisch Duitsland ooit hondsbrutaal verkrachtte, in al haar vergane glorie terug en eigen het me bij deze toe. (Oké, Maxima was me voor met haar Deense design jas. Maar dat is allang vergeven en vergeten. Dat telt niet.)
Binnenkort zijn er weer nieuwe ansichtkaarten van kunstenmakerij / atelier Aan de kade verkrijgbaar. Hier alvast een sneaky preview.
Korenmolen De Distilleerketel aan de Voorhaven is een stenen stellingmolen uit 1986. Vanaf de omloop op 11 meter hoogte kan Historisch Delfshaven mooi van alle kanten worden bezichtigd. Op straatniveau zit De Molenwinkel van Delfshaven. Daar is onder meer het wekelijks vers gemalen meel verkrijgbaar. En sinds kort ook een selectie ansichtkaarten van kunstenmakerij / atelier Aan de kade. Komt dat zien!
Klik hier voor aanbod en openingstijden.
Tussen een mix van talen en toeristen in een strandtent ergens bij Monster.
In het avondzonnetje. Seventies soulmuziek op de voorgrond en een hip lifestylemagazine op schoot.
Pikante mosselen vol krabbetjes en übervriendelijke personeel sluiten perfect aan bij mijn vakantiemood.
Vandaag ben ik een dagje vrij. Nu, niet morgen, en niet volgende week. Toen ik toch maar even opzocht waar ik inmiddels liep bleek ik de 10.000 stappen te zijn gepasseerd.
‘You never know when the music stops’, schaterlacht de trendy swami vanaf het tijdschriftenpapier me vrolijk toe. 
Altijd gezellig, zo’n onverwacht muzikaal onthaal op je rolroute naar de binnenstad. Het bleek vandaag weer Eendrachtfestival, las ik op de flyer die ik van een niet flyerende jongedame kreeg aangereikt – ze wist toch al waar ze de rest van de avond zou doorbrengen: daar.
