welkom bij kunstenmakerij / atelier Aan de kade

Hier leest u regelmatig over lopende, niet lopende en nieuwe projecten van Marilou de Poorter, krijgt u soms ongevraagd tips en geniet u onregelmatig mee van het nooit vervelende uitzicht op de Delfhavense Schie.

Meestal vermakelijk, altijd oprecht.

schroefwater van de dag

stillevensnapshot met sleepjes, rook, brandweer en schroefwater

vaartuig van de regenachtige dag

voorbijvarend zandschip op de Schie

sleepjes van de dag

twee snapshots van veel voorbijvarende gesleepte pleziervaartuigjes

Te koop: boekje 10

voor

blz 1

blz 2 – 3

blz 4 – 5

blz 6 – 7

blz 8 – 9

blz 10 – 11

blz 12 – 13

blz 14 – 15

blz 16 – 17

blz 18 – 19

blz 20 – 21

blz 22 – 23

blz 24 – 25

blz 26 – 27

blz 28 – 29

blz 30 – 31

blz 32 – 33

blz 34 – 35

blz36 – 37

blz 38 – 39

blz 40 – 41

blz 42 – 43

blz 44 – 45

blz 46 – 47

blz 48

achter

Boekje 10 (2001) vulde ik tijdens de modeltekenlessen van Annie Goddijn met snelle schetsen van steeds kortere standen.

Interesse? Mail uw bod vanaf €75 naar boekje10@aandekade.art.

Strandfeestje!

Deze zomer kunnen wij ’s avonds ook eens onbekommerd de hort op. Eerdere jaren was dat hooguit op vrijdag- en zaterdagavond verantwoord. Maar werd ik vrijdags al helemaal in beslag genomen door bad- en andere noodzakelijke rituelen na een dag – zonder noemenswaardige dagbesteding – op ‘de groep’ verzorgd worden door kortstondig meedraaiende zorgleerlingen die, de spreekwoordelijke idealistische uitzondering daargelaten, meer bezig waren met hun eigen avondinvulling dan met het emotionele welzijn van mijn EMVB-rolstoeler en zijn eveneens volledig welzijnsafhankelijke kompanen – waarvan de namen sinds de invoering van de wet op de privacy, net als hun verjaardagen, ook meteen maar niet meer met de thuisfronten werden gedeeld. Voor zover er sinds de invoering van de zoveelste ‘vernieuwingen’ al iets met een thuisfront werd gedeeld dan, eenrichtingsverkeer aan ge- en verboden van een ‘persoonlijk begeleider’ zonder enige kennis van persoonlijke zaken daargelaten. Nee, vrolijker kan ik het niet maken.

Maar sinds corona is dat goddank allemaal history! Zijn wij met prepensioen – en heeft by the way hier in huis niemand meer een geniepige buikgriep opgelopen!

Onlangs sprak ik een begeleidster van heel vroeger (toen alles nog zo veel beter was, ja). Zo eentje van de oude stempel, die gewoon vijf dagen op de groep stond en weet heeft van wat er werkelijk toe doet: de cliënt. Erg optimistisch bleek ook zij niet over die niet meer te stuiten ontwikkelingen in haar werkveld. Wat me steunde – zie je wel, een professionele insider ziet het ook! – en deprimeerde tegelijk – ‘goed’ komt het volgens haar dus ook al niet.

Nee, in de zorg werken is allang geen roeping meer. Het is een manier geworden om je eigen geld te verdienen. Wie wel idealen heeft en het pleziert cliënten een fijne dag te bezorgen, samenwerking met verwanten koestert en transparantie praktiseert, wordt in het gunstigste geval scheef aangekeken – wat een uitslover. En als het maar even kan – slinks – tegengewerkt. Of – geraffineerd – de ziektewet in gemanipuleerd: ik heb het met lede ogen vanaf de zijlijn moeten aanzien.

Toch zijn er best nog nieuwe initiatieven te vinden die wel hoopvol zijn. Zoals de ‘ontdekking’ dat iedereen in de zorgdriehoek er van profiteert wanneer er opzettelijk plezier wordt gemaakt op een groep. Als daar zoals vanouds wordt gezongen en gedanst. Getrakteerd en gelachen, héél veel gelachen. Ook zonder zomaar-feestjes maakt vrolijkheid nog steeds het grote verschil. Zo is het altijd geweest en zo zal het ook altijd blijven. Zorgafhankelijk zijn is van zichzelf tenslotte wel al deprimerend genoeg.

pleziervaart van de dag

pleziervaartuigje van de dag

snapshot van een voorbijvarende schoolplaat anno nu

voorbijvarend strand van de dag

Te laat om een plaatje te schieten, of – nog – niet wakker genoeg, of gewoon te druk met zwaaien? Vandaag in ieder geval slechts een beschrijving van het Vaartuig van de dag: een doorsnee beunschip vol zand, niet van die bergen maar afgeplat, met zoet spelende kinderen erop en twee volwassenen op strandstoeltjes ernaast, zonnend, vrolijk terugzwaaiend, al dan niet met een bakje ‘koffie’ in de andere hand. Zie je het voor je?

koffietijdvaartuig van de dag

Nog maar net door een verre buur erop geattendeerd dat het ‘koffietijd’ was (hij in de tuin zittend, ik in mijn huisvlijtige bootje langspeddelend), dient zich de gelegenheid al aan om deze goede kennis meteen in de praktijk te brengen!

patserbak van de dag

Niet alleen de Parkkade wordt door patsers ingepikt: dit zestal vond het kennelijk kunnen hier op de Delfshavense Schie met hoge snelheid ronkend rond te scheuren. Lachen, toch – ech niet.

Deze diashow vereist JavaScript.

Groeten uit Delfshaven Festival

Typisch Delfshaven: een gratis meerdaags festival!

Start: vandaag!

Naast onder meer aandacht voor de geschiedenis van Delfshaven en een workshop historische ansichtkaartgroeten tekenen, is er een veelzijdig kinderprogramma.

Op 4 zomerse zaterdagen is er tijdens Open Delfshaven op het Piet Heynsplein ’s middags en ’s avonds muziek.

6 t/m 8 augustus sluit festival Ketels aan de Kade (geen familie) de lokale feestelijkheden culinair af.

foto: anonieme voorbijganger (2019)