Vorige week stond ik er bijna een uur voor nop te wachten – met mijn zeven deelcertificaten konden ze me alleen feliciteren: dat heeft u snel gedaan! Vandaag kwam ik met mijn (inmiddels vanzelf thuisgezonden) diploma Aspirant Schipper niet heel veel verder dan een relatiegeschenk én vervangende pas – maar voor die B-status van lichtmatroos was ik niet teruggekomen. Zelfs bij het STC kreeg ik nog geen stempeltje voor mijn behaalde mijlpaal losgepeuterd. Wel werd me geduldig voorgerekend dat ik nu na 540 vaardagen vanzelf matroos zou zijn. Daarvan maakte ik zelf maar een aantekening in mijn gloednieuwe agenda.
Candid camera
28 novHet is een mooie morgen wanneer ik een stevige deerne gehurkt bij de voordeur van mijn buurman iets stiekems zie doen. Ze heeft er duidelijk geen weet van hoe ongeloofwaardig haar bewering is dat hij van haar onhygiënische activiteiten op de hoogte zou zijn. Noch beseft ze dat ze een mooi voorbeeld van vanzelfsprekend voor elkaar zorgende buren manipuleert, alvorens het stilleven op film vast te leggen.
Dat ik het voorstel om haar mijn twee zakjes met huisvuil te overhandigen onomwonden afwijs, lijkt de stand-up cameravrouw te krenken. De kattendrollen naast de opengetrokken vuilniszak van mijn nog slapende buurman hebben het nakijken.
(…) en het gaat me boven m’n pet omdat ik het denken heb verleerd (…)
23 novVoor dyslectici is het leven vaak veel lolliger. Die lezen dingen als: ‘Verkiezing grootste Kerstshit aller tijden’ en: ‘Uitbreiding wegennet nodig om toename terroristen op te vangen’. Om je dood te lachen, ja toch, niet dan?
Armand is dood. Zijn motto: ‘Neem het leven niet te serieus, je overleeft het toch niet’ een bewezen feit. Toch snappen hele volksstammen maar niet wat merrily merrily merrily merrily door het leven laveren dan precies zou moeten toevoegen aan hun veilige bestaan.
Wishful thinking
22 novJe hebt mensen die maar ergens langs hoeven lopen en het valt al uit elkaar. Dat lijkt misschien lachwekkend, maar wanneer het je zelf overkomt piep je toch anders – weet ik, evenals de schipper die me meenam aan boord, inmiddels uit eigen ervaring.
Na een mooie en leerzame dag zat hij namelijk met een afgebroken BOB-systeem en een oliefilterstoring opgescheept – om maar even in vakjargon te blijven. Dat het er alle schijn van heeft dat mijn aanwezigheid op de een of de andere manier ongeluk brengt is eerlijk gezegd best wennen. Meestal is dat namelijk andersom. Maar morgen komt alles goed. Dan gaat ook de ongefortuneerde medecursist die al 8 keer voor het examen Reglementen 2 zakte eindelijk, net als ik slagen! Ik voel het aan mijn Oceaniumwater.