van links naar rechts:
gepekelde groenten, kombucha, zuurkool, en 3 variaties kimchi
Na 2 achtereenvolgende onaangenaam papperige eindresultaten (smaak en geur steeds top, maar nul komma nul bite) belde ik ten einde raad Sanne van Ferme Kolen hier vlakbij aan (hoe toepasselijk) de Coolhaven. Ze bleek juist bezig met een grote bestelling glutenvrije veganistische ‘Kraut-chi’ (haar variant op traditionele Koreaanse kimchi) en beloofde me te sms’en zodra duidelijk was of er wat voor me overschoot. Behalve een emmertje heerlijk knapperige gefermenteerde chinese kool had Sanne afgelopen vrijdag ook nog wat deskundige tips voor een optimaal resultaat – die godzijdank lijken te werken, want in het tempo dat ik haar probiotica snack verorber zal een nieuwe voorraad al snel hard nodig zijn.
Wie ook wil leren fermenteren kan op internet verschillende recepten en werkwijzen vinden en daar zelf naar hartenlust mee experimenteren. Of bij Keukenboeren een praktische workshop volgen natuurlijk – succes verzekerd!
*) Tijdens een ongeplande wachtdienst aan boord van mts Haaibaai aan het begin van mijn carrière als matroos kwam ik de tijd noodgedwongen door met een beetje voor de buis hangen. Te snaaien was er – behalve over de datum scheepsbeschuiten en idem pindakaas – niets. En als je thuis nooit tv kijkt (ik heb er zelfs niet een) is een programma als ‘Top 10 langst levende inwoners ter wereld’ best een belevenis. Dat ik daarna net als die olijke Koreanen uit het filmpje ook kimchi op mijn menu wilde – met olijfolie (Italië), vette vis (Japan), peulvruchten (veganistische volkeren all over the world) was ik al vertrouwd: goed bezig! – komt daar dus vandaan. (Denk ik. Want misschien keek ik wel gewoon naar heel sneaky verpakte reclame. Dat kan ook.)
Aan de kade 