Zou het stop the steal-Trump nou al zijn gaan dagen dat hij al die tijd maar een onbeduidende pion in het politieke schaakspel van Poetin was?, vroeg ik me vanochtend na het lezen van de zoveelste strategische beschuldiging van Ruslands worst nightmare, hoofdschuddend af. Of Trumps partijgenoten in de Senaat, die hem tegen heug en meug zijn blijven steunen? Zijn devote volgers?
Los daarvan: hoe the hell pareert het Westen Poetins onverstaanbare uitlatingen in vredesnaam effectief? Ik vermoed althans dat met name het hoge abracadabra-gehalte ervan het Russische jij-bakken zo onweerstaanbaar lachwekkend maakt voor de partij die tegen wil en dank met zwart speelt. Dat is te zeggen: tot de realiteit van schaak staan indaalt. Het besef dat wie begon per definitie in het voordeel is. Het voor een herdersmatje veel te laat is.
Om mijn hoofd leeg te krijgen krabde ik fanatiek afgebladderde verf af. Schuurde alles weer zacht en glad. Om er even later gemeen in te krassen. Het met verzorgende olie te behandelen. Het ding een naam te geven.
Vanaf MMXXII (behandeld en onbehandeld hout, 99 x 43 x 43 cm, 2022) kan ik bewegingen op de Schie nu veel beter overzien.
Geef een reactie