circulair luisterboek
Onze oude tilvoorziening is wel eens aan vervanging toe.
De dame die de zo goed als nieuwe tweedehands Reiselifte destijds te koop aanbood heette Frank. ‘ Zeg maar Anne’, had ze mij met mijn gênant roestige schoolduits op m’n gemak gesteld. Dat hielp niet echt. Anne Frank? Het hydraulische ding bleek van haar vader, Otto Frank geweest. Oké…
Van alle van electriciteit afhankelijke voorzieningen die de goede man via de Oostenrijkse WMO in bruikleen kreeg had hij voor de zekerheid ook steeds nog een mechanisch alternatief aangeschaft. Voor het geval dat. Anne had die eigenaardigheid nogal, hoe noemde ze het ook alweer, iets van ‘vermoeiend’ of zo gevonden. Mij gaf de herkenning – ja, voor als de pleuris uitbreekt, logisch! – juist energie. En in plaats van een zucht, onderdrukte ik aan de andere kant van de lijn een bevrijdende lach.
Aan de kade 
Geef een reactie