Er valt dit jaar nogal wat van de boom. Niet alleen de appels waar een gulzige gaai zijn snavel gretig in zette of van die kleine achterblijvertjes; maar net zo gemakkelijk mooie, gave grote goudreinetten met hooguit één wormengat. Die dan terstond worden geconfisceerd door pissebedden, zo te zien voor hun eveneens krioelende kroost. Lekker dan. Daar maak ik dus echt geen voedsel verspilling tegengaande, hippe chutney meer van. Ik wacht wel tot de andere helft van de oogst plukrijp is. Met wat mazzel een kilo’tje of twee.
Vogels kunnen niet zweten zoals mensenkinderen als het bloedheet is. Die koelen af door te hijgen als honden. Of te badderen op een schaduwrijk plekje op je balkon, of in je tuin. Of vallen dood van het dak.
Aan de kade 
Geef een reactie