Archief | december, 2022

woke winactie!

26 dec

Hooggeëerd publiek! Kerstcircus Ahoy bestaat deze winter 50 jaar!

Na afloop van iedere voorstelling worden er dozen vol rode CliniClowns-neuzen uitgedeeld. Een leuk hebbedingetje waarmee je desgewenst kunt deelnemen aan een creatieve winactie.

De drie leukste clowns of clowntjes krijgen vrijkaartjes voor de 51ste editie van Kerstcircus Ahoy.

Inzenden kan nog tot 13 januari 2023. Een week later wordt de uitslag bekend gemaakt.

May the force be with you

 

 

IJspret op het Heemraadsplein

24 dec

Nog tot en met woensdag 28 december kan er door de lokale jeugd vanaf tien uur ’s ochtends gratis worden geschaats op het Heemraadsplein. Voor de liefhebber is er koek en zopie en non stop hippe kerstmuziek. Deze tijdelijke ijsbaan is een buurtinitiatief voor Middelland maar toegankelijk voor alle leuke mensen.

Deze slideshow vereist JavaScript.

IJspret op het Heemraadsplein is een samenwerking van wmo radar, het Buurtverbeterplan Pupillenbuurt en Huize Middelland, met steun van de Gemeente Rotterdam en Cultuur Concreet.

Kerstgedachte

23 dec

In de categorie Opmerkelijke opschriften vandaag twee plaatjes uit eigen brievenbus. Vrolijke kerstdagen!

Altijd wat te zeiken

17 dec

In de supermarkt waar we maar zelden komen werd ik onverwachts overvallen door een craving.

Niet helemaal bij toverslag, want er zo’n beetje links en rechts rondsnuffelend spotten we natuurlijk vanzelf wel een keer de potten cornichons. Daar kon je op wachten. En die lachten me nog net niet letterlijk toe: doe maar meteen drie!

Nochtans ben ik al net zo min zwanger als vies van m’n eigen intuïtie.

Altijd wat te zeiken

 

Buitengewone verlichting van de decemberdag

13 dec

Onze portieklamp blijft tot nader order uit; in het exporaam van kunstenmakerij / atelier Aan de kade gaan ’s avonds de extra bijzondere lichtjes gewoon aan

Een poolvos is een paaidier

10 dec

Onze Lieve Heer heeft rare kostgangers‘, zou dominee Gremdaat kunnen zeggen. Om dan te vervolgen: ‘Maar wat is heden ten dage nog… ‘raar’?’ – hoort u het voor zich?

Van mij krijgt iedereen automatisch en altijd eerst het voordeel van de twijfel. Tot het tegendeel bewezen is. Dat gaat al zo sinds mensenheugenis en heeft als voordeel dat er veel meer informatie voor je beschikbaar komt dan wanneer je bij wijze van spreken op de automatische piloot niet openhartig aandachtig luistert en leest. Of simpel selectief. Met name jongeren lijken zelfs niet anders meer te kunnen. Gewend als ze zijn aan wat er door algoritmes hapklaar wordt voorgeschoteld om te liken.

Al die informatie op je bord kan natuurlijk best belastend zijn, dus heel gek is zo’n autocue-beschermingsmechanisme nou ook weer niet. Daarvoor zijn wij mensen van vlees en bloed.

Apparaten hebben dat rottende nadeel vooralsnog niet. Terwijl met AI de werking van het menselijk brein toch al akelig close kan worden nagebootst. Tot aan mooipraterij en manipulatief ‘gedrag’ aan toe! Las ik vanochtend tenminste in een interessant item over hoe door slim informatie te voeren ook een hoogbegaafde computer best op het verkeerde been te zetten is. Dat AI een lullige suggestie als ‘vissen zijn zoogdieren’ tegen beter weten in klakkeloos accommodeert.

Phew, toch een geruststellende gedachte dat dit potentiële machtsmisbruikmiddel vooraf grondig wordt onderzocht. Stel je voor dat wij wereldburgers hier in de toekomst, als het leed allang is geschied pas achter zouden komen…

winterse buurtfeesten

9 dec

Morgenmiddag 10 december wordt tussen 15:00 en 16:00 uur hier op de Dijk als vanouds een Opzoomer-kerstboom versierd. Daarna zijn er knutselactiviteiten, heerlijke hapjes en kun je in de frisse buitenlucht genieten van traditionele gezelligheid.

Een week later moet je voor een Palet aan tradities om de hoek, in de Lieve Verschuierstraat bij een groot groen hek voor een verlichte tuin zijn. Tussen 17:00 en 22:00 wordt daar met muziek, schmink en een Coolhavenboot-maaltijd de wintereditie van Middfest gevierd.

Komt allen, smul met mate en vergeet je goede voornemens niet!

‘Ja ik kan niet heksen!’

verboden te voeren

7 dec

Een rondje fietsend voor een gezond frisse neus rook ik als uit het niets een vlaag muizenpis. Als voormalig medewerker van een kaas-en-broodafdeling heb ik daar ongewild toch talent voor ontwikkeld, merk ik met name de laatste jaren. Om precies te zijn: sinds het in onze jarendertigwoning naar muizen ging stinken. Muizenpis vermengd met chloor. Zo nu en dan liep er eentje in een val, zo’n retro houten klem uit mijn studententijd, maar dan met vegetarisch gestremde bio-kaas als aas. De ongenode huisdiertjes in het krot waar ik ‘om niet’ nog net niet kettingrokend aan een afstudeerscriptie werkte, hielden me destijds met hun drukke gedoe boven mijn hoofd hooguit uit m’n slaap. Dat was het wel zo’n beetje. In die levensfase deed overlast er amper toe.

Maar dit moesten buiten wonende bosmuisjes zijn. Dat kon niet anders hier, rond de Plas. Of wacht eens, nou rook ik toch echt de geur van ezelvacht! Dat typische mengel van droogte, stof en dierlijk zwoegen. Van het lastdier dat dag in, dag uit bij het ochtendgloren Stavros’ koopwaar over de berg heen sjokte. In een ander leven. 3271 kilometer hier vandaan; drie, hooguit vier dagen met boot en Magic Bus.

Op de kinderboerderij die we ongemerkt bereikten blijken naast opgehokte pauwen en giga Vlaamse reuzen, ook hoefdieren als geiten, bokken en schapen te staan. En inderdaad een stelletje ezels. In de buurt van het kippenhok spot ik zelfs een mini muizenverblijfje!

Op de terugweg passeren we grappige graffiti van een groot stuk gatenkaas – zie ik het nou goed? Tussen een bonte verzameling oninspirerende tags. Op het moment dat in het luisterboekverhaal dat al die tijd opstaat iemand opmerkt: ‘Wil je een stukje kaas?’ *)

*) uit: Zwaardvechten, Robin en Suze (2008, Sjoerd Kuyper)

Zen momentje

6 dec

Zandtekenaar Gerrie Hondius bewonder ik vooral om haar stripverhalen vol schurende avonturen van Ansje Tweedehansje. Maar deze zand-interactie met wijlen Adèle Bloemendaals raspende stemgeluid is eigenlijk al net zo jaloersmakend treffend en tijdloos als het gezongen gedicht van Jan Boerstoel zelf.

kunstenaar van de dag

5 dec

Speurend naar te ontwijken hobbels en drollen trok mijn oog onderweg naar huis naar een besmeurd laken aan molenromp de Graankorrel voor onze deur.

De Russische kunstenaar van een eindje verderop heeft er haar gevoel bij ‘de’ oorlog mee willen uiten. En gaat het doek nu waarschijnlijk online veilen.

Dat de graffiti ernaast best van Banksy zou kunnen zijn beaamde ze al even weifelend. En ja sure, een foto maken mocht gerust.

is it real, or a wannabe Banksy?

%d bloggers liken dit: