gevaarte van de dag

gele hesjes van de dag

Postgeheimen van de prachtige winterdag

Op de handgeschreven envelop zit een vreemde sticker. Het handschrift herken ik wel.

Op het printje van One Acorn is een buurkind herleidbaar aan zijn zit. Van de kokin klopt het schort, maar ik mis uitgesproken rondingen. De afzender zegt me niets.

De saaie afspraakbevestiging en het standaard betaalverzoek verdwijnen al even geautomatiseerd in stukken gescheurd bij het liefdewerk oud papier. Ziezo. Afgehandeld. Lekker weertje hè?

 

Let’s partyboot van de dag

bootverlichting van de dag

gevaarte van de dag

Schiecruisen

Je wordt bedankt

Attentie voor Rotterdamse mantelzorgers: een bijzonder blik vol ouderwets lekkere stroopwafels

De in mijn ogen saaie bloemenkaart die een collega kunstenaar me ooit stuurde had ik, verknipt tot iets spannenders meteen enthousiast geretourneerd: kijk eens wat leuk geworden!

Dat viel toen niet helemaal in goede aarde.

Dit jaar krijgt ze een remake van andermans kerstkaarten. Die gaan hier Aan de kade traditiegetrouw op Drie Koningen de deur weer uit.

Die van haar verdwijnt ongeschonden in mijn archief. Ter inspiratie. Als voorbeeld van hoe iemands artistieke handschrift zelfs digitaal nog heel herkenbaar is.

Actuele remake van handgemaakte kerstkaart buurtkinderenactiviteit en voorgedrukte standaard decemberwens

May the force be with you!

‘Daar geloof ik helemaal niets van’

Bij de sigarenboer kan je ook losse decemberzegels kopen. Merkte ik toen die aanstalte bleek te maken om ze meteen op te plakken. Maar ik wilde bij iedere geadresseerde zelf een passend plaatje zoeken. In een rustig, bedachtzaam tempo.

Van alvast voorgedrukte wensen word ik eerder ballorig. Zodat mijn handgeschreven alternatieve affirmaties wellicht niet bij alle originele afzenders in goede aarde zijn gevallen. Noch de verluchtigende tekeningetjes.

Tja. Wanneer je aan iemands veilig vertrouwde tradities en vastgeroeste verwachtingen tornt, speel je toch een beetje vals.