De eerste keer dat we tegelijkertijd ziek waren was een jaar of vijf terug. Daarvoor werd ik altijd pas ziek als mijn (Z)EVMB – voorheen: (E)MCG – zoon al lang en breed was opgeknapt. Dan pas ‘mocht’ het, om zo te zeggen. De aftrap kreeg meteen een feestelijk tintje: het was kerstavond toen hij begon met spugen en eerste kerstdag (ik stond juist zijn ondergekakte bed te verschonen) toen de koorts ook bij mij toesloeg. Aan de traditionele boerenkool zijn we dat jaar niet meer toegekomen. Een paar dagen later werd ik wakker op een overigens aangenaam koude keukenvloer, met een wang tegen heerlijk koele tegeltjes. Dat het donker was en relatief stil vertelde me dat het nacht moest zijn. Het laatste dat ik me kon herinneren was dat ik me raar had gevoeld en een slok water ging drinken. Nooit eerder was ik out gegaan en ik vond het maar eng om zomaar een hap tijd kwijt te zijn. Dat moest ik in het vervolg toch zien te voorkomen.
Sindsdien zijn we eigenlijk steevast samen ziek – wat ik natuurlijk niet meteen doorhad. Mijn zoon begint en ik volg vrij snel. Daar kun je op wachten. Nu ik zelf bijna geen stem meer heb snap ik pas dat dit alleen een grappig bijeffect is van best vervelende keelpijn. Hijzelf kon het me niet vertellen en ik ben helaas niet helderziend, althans niet wat dat betreft. Als ik straks ook lig te bulken in bed weet ik pas hoe dat aan zijn longen moet hebben gevoeld. Liever had ik het natuurlijk anders – en wel andersom. Maar je hebt het in het leven nu eenmaal niet altijd zelf voor het zeggen.
De stinkwassen zijn nu wel zo goed als weggedraaid, de voorraden weer redelijk aangevuld, het huis grondig gelucht en wijzelf liggen er netjes gekamd en geschoren voor Pampus bij. De laatste levering ansichtkaarten is nog steeds maar half uitgepakt – en bij lange na nog niet gedistribueerd – maar door een typisch gevalletje bovennatuurlijke krachten zit er wel weer iemand mega-mooi in zijn – bijna historische – rolstoel.
Mega-mooie snapshot van opening Lage Erfbrug met hergebruikt historisch brugwachtershuisje Lil’Delfshaven – foto: Aan de kade (te koop als ansichtkaart)
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...
Tags: #ikbentochzekermegamindynie, #megamindynie, (E)MCG, (Z)EVMB, aan de kade, ansichtkaart, aspirant schipper, beunschip, binnenvaart, binnenvaartschip, bovennatuurlijke krachten, C&A, cornelis adriana, delfshaven, delfshavense schie, dienstboekje, duizendpoot, EVMB, fake news, historisch brugwachtershuisje, hitorisch brugwachtershuisje, klusjesvrouw, lage erfbrug, lichtmatroos, lil' delfshaven, mantelzorg, mantelzorger, matroos, mcg, Mega Mindy, mega-gemakkelijk, mega-makkelijk, mega-moeder, mega-mooi, moederdag, netwerk SKK, onwelzorg, opening, rolstoel, rolstoeler, samen kunnen kiezen, snapshots, typisch, typisch delfshaven, vaardagen, voor Pampus liggen, Vrije Universiteit Amsterdam, zandschip, zelfbepaling
Aan de kade 