Als je haar maar goed zit

Dat specialisten niet altijd alles binnen hun vakgebied kunnen verklaren is wat mij betreft echt geen blamage. En een beetje droge humor heeft vaak meer genezend vermogen dan de een of andere dure kuur gericht op symptomen.

Zo kreeg ik onlangs van de dermatoloog te horen dat ik afgelopen zomer waarschijnlijk ongemerkt door een insect ben gebeten. En dat ik er daarom nu nog steeds nieuwe jeukbultjes met een permanent karakter bij krijg. Of ik een antihistamine pilletje wilde – nee dank u, ik ben van mezelf al duf en moe.

En verklaarde de kno-arts dat mijn neusslijmvliezen waarschijnlijk door stress dermate opzwellen dat ze op mijn evenwichtsorganen drukken en die dan uit balans brengen, waardoor het voor mij ineens lijkt of de wereld ronddraait – in plaats van door. Ik diende rust te nemen (Rust), mijn slaapkamer goed te luchten (Reinheid) en alle vormen van stress te vermijden (Regelmaat). Vandaag vroeg de pre-pensionado me hoopvol: ‘Zal ik anders nog even een Pfeiffer test laten uitvoeren, ik denk wel niet dat dat het is, maar dan kunnen we het daarna afsluiten’ – ja graag, afsluiten lijkt me wel wat.

Het gebeurt me regelmatig dat ik pas buiten bedenk dat ik mijn haar nog niet heb gekamd. En gelukkig maar zelden dat ik mijn foute huislegging nog gewoon aan heb – of dat het gekrompen huisjurkje erboven onder mijn jas vast niet zichtbaar is. Mijn tiptop verzorgde zoon kan er vanuit zijn rolstoel altijd de lol wel van inzien dat ik veel en vaak van alles vergeet: wat is ze toch weer grappig, met haar verwarde hoofd, kun je hem met een beetje fantasie dan vanuit zijn tenen horen lachen. Voor vergeetachtigheid bestaan geloof ik geen pilletjes. Noch voor je sleutels kwijtraken, je portemonnee thuis laten liggen, je boodschappenbriefje zoek maken, iemands naam niet onthouden, iemand niet herkennen op straat – maar ik houd me aanbevolen.

Het maagmiddel dat ik kreeg voorgeschreven voor chronische keelklachten deed gek genoeg niets. Wel had ik sindsdien op de vreemdste plaatsen krampen, die me ’s nachts nog wakker hielden ook. Sinds ik er op eigen houtje maar weer mee stopte – maagpillen voor de keel, hoe verzinnen ze het – stopten de krampen synchroon mee. Maar dat was natuurlijk puur toeval. (cartoon: Gerrie Hondius op Lotje&co.nl)