BPR versus RPR versus SKGT?

Online schoenen kopen is geen pretje. Na de eerste poging haakte ik tenminste af. De maat was weliswaar meteen goed en ook de kleur viel in het echt niet tegen, maar het allerbelangrijkste voor wie niet alleen maar mooi wil wezen wél: de zolen bleken zo stug en onbuigzaam als een kluisdeur!

Dat bracht me op een idee. Blijken die waterdichte, oerdegelijke werklaarzen inclusief stalen neuzen én Haaibaai-blauwe verfspetters me daar toch net zo soepel over het gangboord te schuiven als kilometer na kilometer aan wal. En ik loop er nog warmpjes op bij ook! Nou vraag ik je.

De belangrijkste verschillen tussen drie scheepvaartreglementen zette ik in mijn  aspirant schipper-examentijd hier op een rijtje online. Het is veruit de best bekeken post van kunstenmakerij / atelier Aan de kade ever. Stonden er evenzoveel vaardagen in mijn dienstboekje bijgeschreven, was ik nu al lang en breed lichtmatroos af.

(Destijds slaagde ik nog op mijn sloffen!)

Aan de kade

Alles leuk en wel natuurlijk dat het Binnenvaartpolitiereglement er nu aardig in lijkt te zitten, maar dat wil echt niet zeggen dat ik de rest van de avond onderuitgezakt naar Kommisar Rex of een andere Deutsche krimi kan kijken, want die regels van het Rijnvaartpolitiereglement – geldend voor de gehele Rijn, dus van Waal en Lek tot Basel – zijn op sommige punten toch net even, uh … strakker? strenger? schreeuweriger? Afijn. Oordeel zelf:

• In het BPR wordt stuurboord houden beloond: wie stuurboord vaart hoeft niet uit te wijken – zolang je geen medewerking moet verlenen aan een (ander) groot schip dan, dat bijvoorbeeld, zonder jou in gevaar te brengen, een haven uit wil.
• In het RPR staat het tweede principe van het BPR: Groot gaat voor klein, met stip op nummer 1. Altijd. Bovendien is in het RPR een klein schip verplicht om elk groot schip – dus ook…

View original post 362 woorden meer

Typisch kerst in Delfshaven

limited edition coronakerstcomplotkaartje €1,95 p.st. – kunstenmakerij / atelier Aan de kade (2020)

Binnenvaart en Delfshaven horen bij elkaar als een dienstboekje bij een lichtmatroos en ansichtkaartgroeten bij een toeristische hotspot. Zonder aangemeerde zandschepen en andere grote gevaartes zou van de Coolhaven maar een blote badkuip overblijven en de Schie niet meer zijn dan een kaal kanaal. Saai!

Toch worden binnenschepen hier in de bewoonde binnenstad slechts gedoogd. Vraag me niet waarom een gemeentelijke verordening bepaalt dat het overal in Rotterdam verboden is om met je sfeerverhogende schuit aan te leggen voor de nacht, behalve daar waar met officiële borden is aangegeven dat het wel mag – en door wie precies, en tot hoe lang.

In mijn leertijd zal ik ze vast wel eens voorbij zijn gevaren, die strakke maritieme picto’s. En ongetwijfeld kruiste ik de juiste antwoorden aan bij examens – of anders toch van genoeg andere vragen over het BPR en andere relevante regelementen. Die gebodsborden vol tot de verbeelding sprekende symbolen en cijfers – tip voor woke complotdenkers: na lezing van deze integrale tekst wordt u vanzelf duidelijk wat mijn werkelijke bedoelingen zijn – stonden in ieder geval nooit op erg fotogenieke locaties. Dat is zeker. 

Godlof hebben we hier in Delfshaven de pittoreske Coolhaven tenminste nog! Breed en diep genoeg om zonder hinder voor overige scheepvaart je schip vast te maken. Zo lag tot voorjaar vorig jaar op vrijdagmiddag steevast mbs Cornelis Adriana bij de Lage Erfbrug aangemeerd. De bemanning hield wel van een beetje chillen en een feestje bouwen in het weekend, en waar kan dat nou beter dan bij ons in Delfshaven? Rond kerst had zandschip ‘de C&A’ altijd wel al een sfeervolle dennenboom op het voordek staan, maar om romantische redenen werden de feestdagen van 2018 extra speciaal afgesloten (hoera! een jongen!).

Wie had toen ooit ook maar kunnen vermoeden, dat het pre-corona pre-party zandtafereel in de Coolhaven anno nu zowaar een covidstressvrije coronakerstscène zou blijken te verbeelden? En de (voorlopige) hekkensluiter van het ansichkaartassortiment van Groeten uit Delfshaven™ opleverde? Wie het weet mag… ho ho hoax er eentje met een spacy twist gratis afhalen! – @LangeFrans, @ThierryBaudet, @WillemEngel: spaar ze allemaal! 6 authentieke plaatjes voor maar €10!*)

(De schipper die het roer van de C&A overnam heeft zijn lief juist helemaal in het oosten van het land. Nog slechts een enkele keer deed het 70 meter lange beunschip deze regio aan en kon ik nog eens opstappen voor een extra vaardag. Om precies te zijn: op de officiële openingsdag van Lil’ Delfshaven, hét infopunt van de wijk, in het historische brugwachtershuisje van de Lage Erfbrug. Tijdens een onvoorziene brugopening – de slagboombellen rinkelden doodleuk door een sowieso onverstaanbare speech – zag ik de afgevaardigde van het Havenbedrijf meer oog hebben voor het gebeuren op het vaarwater, dan voor de officiële ceremonie met alle feestelijke toeters – en bellen – aan wal. Waarschijnlijk was van alle genodigden hij zo’n beetje de enige die de grap van die dubbele ‘opening’ ook best kon waarderen?)

coronaproof raamexpostie Groeten uit Delfshaven

Voor meer onwaarschijnlijke verhalen achter originele ansichtkaarten van Groeten uit Delfshaven™ vraag ik de lezer om  – ja hoor, nog effe – geduld. Wordt vervolgd!

*) aanbieding alleen geldig bij afhalen Aan de kade

59+

typisch matrozenwerk: a) roest bikken, b) zand happen, c) dekwassen, d) schoon schip maken

Ik wou dat ik twee mensen was. Dat ik met vier handen één leven kon vormgeven – in plaats van twee levens zien te runnen met maar twee handen en slechts 24 uur per etmaal tot m’n beschikking, zoals nu, inmiddels ruim de helft van mijn aardse bestaan.

Over ‘ruim’ gesproken: bovenstaand binnenvaartschip wordt een beunschip genoemd, vanwege de – in dit geval twee – beunen. Ooit, ruim voor corona, maakte ik er vaardagen voor mijn dienstboekje. Nu ligt het gevaarte hoogstwaarschijnlijk permanent voor anker. Net als dat dienstboekje, ja.

 

Uitzwaaien van het eindejaar

foto: Sovsnah

Goed uiteinde gewenst allemaal!

(met dank aan binnenvaartschippers en matrozen Haaibaai, Kortenoord, Cornelis Adriana, Henmar, Madegro sr, Watergeus, Pelsert, alsook brugwachters, buren, belangstellenden en random pleziervaarders)

Kerstboom van een andere dag

voorbijvarende kerstboom uit 2017

Half dozijn

In totaal zijn er nu 6 verschillende ansichtkaarten over Delfshavense hotspots in de buurt van kunstenmakerij / atelier Aan de kade uitgebracht. Verkrijgbaar bij natuurvoedingswinkel An-Dijvie en infopunt van de wijk Lil’Delfshaven – en natuurlijk ook gewoon bij kunstenmakerij / atelier Aan de kade zelf. Of bestel online 6 kaarten*) naar keuze voor €10!

*) A6 formaat

Dichterlijke vrijheid van de dag

Schippers vragen aan brugwachters om een ‘opening’ als ze niet onderdoor een brug passen. En als de brug dan open gaat, zijn de slagbomen voor het wegverkeer al lang en breed dicht. Een ‘dichte brug’ is gangbaar taalgebruik, maar ook min of meer dichterlijke vrijheid en soms een smoesje – en heeft weinig tot niets van doen met diepgang.

De Mathenesserbrug kreeg als eerste een bruggedicht – foto: (niet als ansichtkaart verkrijgbaar bij Lil’Delfshaven, noch bij An-Dijvie of) Aan de kade

Mega Moeder van de dag

De eerste keer dat we tegelijkertijd ziek waren was een jaar of vijf terug. Daarvoor werd ik altijd pas ziek als mijn (Z)EVMB – voorheen: (E)MCG – zoon al lang en breed was opgeknapt. Dan pas ‘mocht’ het, om zo te zeggen. De aftrap kreeg meteen een feestelijk tintje: het was kerstavond toen hij begon met spugen en eerste kerstdag (ik stond juist zijn ondergekakte bed te verschonen) toen de koorts ook bij mij toesloeg. Aan de traditionele boerenkool zijn we dat jaar niet meer toegekomen. Een paar dagen later werd ik wakker op een overigens aangenaam koude keukenvloer, met een wang tegen heerlijk koele tegeltjes. Dat het donker was en relatief stil vertelde me dat het nacht moest zijn. Het laatste dat ik me kon herinneren was dat ik me raar had gevoeld en een slok water ging drinken. Nooit eerder was ik out gegaan en ik vond het maar eng om zomaar een hap tijd kwijt te zijn. Dat moest ik in het vervolg toch zien te voorkomen.

Sindsdien zijn we eigenlijk steevast samen ziek – wat ik natuurlijk niet meteen doorhad. Mijn zoon begint en ik volg vrij snel. Daar kun je op wachten. Nu ik zelf bijna geen stem meer heb snap ik pas dat dit alleen een grappig bijeffect is van best vervelende keelpijn. Hijzelf kon het me niet vertellen en ik ben helaas niet helderziend, althans niet wat dat betreft. Als ik straks ook lig te bulken in bed weet ik pas hoe dat aan zijn longen moet hebben gevoeld. Liever had ik het natuurlijk anders – en wel andersom. Maar je hebt het in het leven nu eenmaal niet altijd zelf voor het zeggen.

De stinkwassen zijn nu wel zo goed als weggedraaid, de voorraden weer redelijk aangevuld, het huis grondig gelucht en wijzelf liggen er netjes gekamd en geschoren voor Pampus bij. De laatste levering ansichtkaarten is nog steeds maar half uitgepakt – en bij lange na nog niet gedistribueerd – maar door een typisch gevalletje bovennatuurlijke krachten zit er wel weer iemand mega-mooi in zijn – bijna historische – rolstoel.

Mega-mooie snapshot van opening Lage Erfbrug met hergebruikt historisch brugwachtershuisje Lil’Delfshaven – foto: Aan de kade (te koop als ansichtkaart)

Stilleven met C en A

foto: Aan de kade – Varend zwembad van de morgen

Om onderdoor de Beukelsbrug te passen zal een binnenvaartschipper zijn lege ruim eerst moeten volpompen. Bijvoorbeeld met zuiver Delfshavens Schiewater.

vaartuigen van de dag

schipper van de praktijkdag