oud ijzer van de dag
Tags: aan de kade, bijzondere bootjes, binnenvaart, dekwassen, delfshavense schie, goudreinette, lood om oud ijzer, snapshots
Online schoenen kopen is geen pretje. Na de eerste poging haakte ik tenminste af. De maat was weliswaar meteen goed en ook de kleur viel in het echt niet tegen, maar het allerbelangrijkste voor wie niet alleen maar mooi wil wezen wél: de zolen bleken zo stug en onbuigzaam als een kluisdeur!
Dat bracht me op een idee. Blijken die waterdichte, oerdegelijke werklaarzen inclusief stalen neuzen én Haaibaai-blauwe verfspetters me daar toch net zo soepel over het gangboord te schuiven als kilometer na kilometer aan wal. En ik loop er nog warmpjes op bij ook! Nou vraag ik je.
De belangrijkste verschillen tussen drie scheepvaartreglementen zette ik in mijn aspirant schipper-examentijd hier op een rijtje online. Het is veruit de best bekeken post van kunstenmakerij / atelier Aan de kade ever. Stonden er evenzoveel vaardagen in mijn dienstboekje bijgeschreven, was ik nu al lang en breed lichtmatroos af.
(Destijds slaagde ik nog op mijn sloffen!)
Alles leuk en wel natuurlijk dat het Binnenvaartpolitiereglement er nu aardig in lijkt te zitten, maar dat wil echt niet zeggen dat ik de rest van de avond onderuitgezakt naar Kommisar Rex of een andere Deutsche krimi kan kijken, want die regels van het Rijnvaartpolitiereglement – geldend voor de gehele Rijn, dus van Waal en Lek tot Basel – zijn op sommige punten toch net even, uh … strakker? strenger? schreeuweriger? Afijn. Oordeel zelf:
View original post 362 woorden meer
Ik wou dat ik twee mensen was. Dat ik met vier handen één leven kon vormgeven – in plaats van twee levens zien te runnen met maar twee handen en slechts 24 uur per etmaal tot m’n beschikking, zoals nu, inmiddels ruim de helft van mijn aardse bestaan.
Over ‘ruim’ gesproken: bovenstaand binnenvaartschip wordt een beunschip genoemd, vanwege de – in dit geval twee – beunen. Ooit, ruim voor corona, maakte ik er vaardagen voor mijn dienstboekje. Nu ligt het gevaarte hoogstwaarschijnlijk permanent voor anker. Net als dat dienstboekje, ja.
Lil’ Delfshaven in het historische brugwachtershuisje bij de Lage Erfbrug heeft haar ansichtkaartenassortiment uitgebreid met drie nieuwe plaatjes: ‘Oceaniumboot’ mts Haaibaai, de Mathenesserbrug open/dicht, en scènes uit het nooit vervelende matrozenbestaan: a) dek wassen, b) afwassen, c) piepers jassen