schone Schie van de dag

Rotebmannen houden ook onze waterwegen zo schoon mogelijk. Dat mag:

a) in de krant

b) op dehavenloods.nl

c) wat mij betreft vaker

Dijkdingen van de dag

Als de bel rinkelt heb ik net met een behoorlijk zwaar matras de uitgang geblokkeerd: zoonliefs elektrische lattenbodem moet een beetje worden aangepast. Op zich een simpel klusje, als je de Prins op de erwt-stapel matrassen voor het gemak even wegdenkt – en in de tussentijd niet wordt gestoord. Het belletje klonk absoluut niet opdringerig, eerder bescheiden. Toch doe ik geen poging bij de voordeur te komen.

In een moeite door pak ik ook meteen maar het een en ander aan achterstallig onderhoud in de achtertuin aan. Pas als de Pelsertboys me roepen, merk ik het geruisloos langs varende gevaarte op. Ze zijn met z’n drieën en ik kan maar op één naam komen. Het is echt tijd voor koffie, constateer ik. Pauze en koffie.

Als we dan eindelijk boven komen ligt er een kunstig gevouwen A4’tje op de deurmat, en blijk ik een oproep gemist te hebben. Het nummer herken ik niet.

Op de zelfgeknutselde flyer voor een zelfbedacht buurtfeest herken ik wel de namen van twee Dijkkids, die graag gezellig marshmallows roosteren, vandaag, voor hun huis. Tijt: 7 uur safans.

Komt allen!

zwaaien van de dag

Mijn mobieltje heeft steeds onvoldoende opslaggeheugen voor nieuwe foto’s. Daardoor nu geen snapshot van zwaaiende matrozen en ook niet van enthousiast trampolinespringende schipperskinderen.

achterdeksalto’s van de dag

hero EU van de dag

Deze diashow vereist JavaScript.

ponton van de dag

Assepoester

Aangezien het tijdelijke pontje over de Schie niet helemaal voor iedereen toegankelijk is, komt het aanvankelijke pendelbusjes dat de Lage Erfbrugstremming mocht opvangen toch terug in de running. Ook buurtbewoners die geen trappen kunnen lopen komen daarmee nu weer veilig en wel naar de overkant.

Dat is te zeggen: uitsluitend tussen 12:00 en 16:00 uur en niet op zondag*), las ik in de huis-aan-huisflyer van de gemeente Rotterdam. Op alle andere gangbare tijden verandert het ding kennelijk weer terug in een pompoen.

Dat het gratis busvervoer voor rolstoelers – vermoedelijk, we hebben het vandaag niet kunnen verifiëren – al even ontoegankelijk is, zou dan weer geen verrassing zijn. Dat is vaak gewoon macht der gewoonte.

*) het ziet ernaar uit dat die pendelbus ’s zaterdags toch niet rijdt…

Love boat

Bij het slotjeshart in Delfshaven kun je sinds vandaag een pontje nemen naar de overkant. Gratis en voor niets, voor iedereen met en zonder fiets.

boeien

Wie niet kan traplopen komt er niet op. Of dat nou zo erg is?

De Lauwersveer vaart milieuvriendelijk elektrisch. Dat heeft ook zo zijn beperkingen. Zoals bij het onbekommerd in een slakkengangetje voorlangs kruisen van een mega groot binnenschip.

eerste vaardag tijdelijk pontje Delfshaven

vaartuigen van de brugbuitenwerkingdag

Lage Erfbrug voorlopig nog wel even open

meanwhile Aan de kade

nieuwe buren van de dag

Mist

Een nieuwe dag

De wereld weldadig wit en onbeweeglijk stil

Perspectief

Het gebaar dat ons aller Irma tijdens de eerste persconferentie nieuwe stijl maakt wanneer Rutte de nieuweling naast hem noemt, herkende ik meteen. Terwijl ik eigenlijk alleen de naam van ons buurmeisje moeiteloos kan uitbeelden. Wel vraag ik me nu nog steeds af of er nou ‘de kale man rechts’, ‘die kale’, of ‘minister Kaal’ werd gebaard in de postzegel onder in beeld.

Het woeste gewapper waarin het vrolijk zwaaien van een voorbijvarende schipper moeiteloos overging, herkende ik vandaag aanvankelijk juist niet. Zijn gebaar deed me hooguit vaag denken aan een anekdote over, ik meen twee zwemmers die door Griekse kustwachters zouden zijn beschoten omdat ze maakten dat ze wegkwamen in plaats van te gehoorzamen. Het Griekse handsignaal voor ‘hier komen’ is voor een outsider al net zo verwarrend als hun hoofdbeweging voor ‘nee’ en dat voor ‘ja’ – wat je uitspreekt als ‘nè’ en er uit ziet als ‘mwah’.

Veel te laat om het raam alsnog te openen – op de vensterbank ligt sowieso nu een hele rits mappen die daar dan eerst even weg moet – viel het kwartje. Niet dat de mega zandzuiger waar ik ooit een open sollicitatie op af stuurde nou zo snel was. Een slakkengangetje is in dit deel van de Delfshavense Schie voor een vaartuig met diepgang wel zo’n beetje het hoogst haalbare. Zelf nog na uren en uren in een steeds langer wordende file op de verlossende opening wachten, en je eigenlijk even goed gas wil kunnen geven als de staking, dan wel storing eindelijk voorbij is. Maar ja, dat is mijn interpretatie.