Over je schaduw springen

Iedere dag iets nieuws doen, iets wat je tot dan toe nooit eerder had gedaan, was in de periode dat ik op facebook actief was een poos een hype. Of nee, wacht: iedere dag ergens bewust dankbaar voor zijn – en dat dan omslachtig posten!

Terwijl in stilte dankbaar zijn veel krachtiger is. Zoals in stilte goed doen meer waarde heeft dan dat met veel bombarie in kapitalen van de digitale daken schreeuwen.

Niet ophouden met leren en jezelf blijven ontwikkelen door nieuwe kennis en vaardigheden op te doen houdt een mens fitter en beter gehumeurd dan vastgeroeste gewoontes en starre denkpatronen, toont wereldwijd onderzoek aan.

Uit je gemakkelijke comfortzone stappen – en desnoods ongenadig op je bek gaan, dus. Of schaamteloos. Het is maar net waarop je de nadruk verkiest te leggen. Want hoe hoog of laag je ook op de maatschappelijke telescoopladder staat: kiezen hoe je ergens mee dealt of niet dealt, is bereikbaar voor iedereen.

Terwijl ik dit noteer realiseer ik me hoe er nog maar met een half oog wordt gelezen. Hoe iets sowieso ongegeneerd kan worden verdraaid – met de nadruk op ‘verschil van inzicht’. Hoe de aanwezigheid van desinformatie van lieverlee is ingeburged. Hoe artificiële intelligentie het stokje overnam van het populistischer fake news – is het u ook opgevallen?

Je benen leg je wellicht niet meer zo soepeltjes in je nek maar een mens is nooit te oud om over z’n eigen tenen te struikelen en te incasseren. Beter spijt hebben van wat je hebt gedaan, dan van wat er nooit meer van is gekomen, toch?

Dus daag jezelf uit en doe regelmatig nieuwe dingen. Stuuk eens een muurtje. Ga eens naar een lezing – of juist naar een Alzheimer café. Luister naar je intuïtie. Leer lol krijgen in het nemen van verantwoordelijkheid. Doe eens gek en spring over je eigen schaduw heen.

openbaar stopcontact

Waardeloos blues

‘Alles van waarde is weerloos‘, las ik eens ergens op een Rotterdamse gevel. Van ik meen een café. Ergens op de Binnenweg?

Nog een ideëel statement: ‘Drank maakt meer kapot dan je’, et cetera.

‘Doorhebt’, dus. Door je roze roesbril. Maar dat is al overduidelijk en zet niemand nog aan het denken. Is ook lang zo sexy niet als een werkwoordsvorm van liefhebben.

‘Iedereen doet het’.

Soms lijkt het wel of er stiekem een smakeloze drug in het leidingwater is gestopt. Een stofje dat zelf nadenken en afwegingen maken beetje bij beetje blokkeert. Verstanden op nul zet. En niemand die dat dan nog deert.

‘Dat doet toch niemand’.

Leugens verkopen tot een onhandig misverstand kneden. Door de mand vallen bombarderen tot een zeer gewaardeerd leerproces.

Ongelijk bestaat niet. Verantwoordelijkheid is een vies woord. Uitblinken in uitvluchten het ultieme ideaal.

Oké dan.

– fade out –

Dorst?

Soms hoort iemand totaal niet wat je zegt. Dan stel je je bijvoorbeeld voor met – ik noem maar wat – Verzeulen, maar dan klinkt dat heel duidelijk als Dorst. Wellicht omdat je al moe wordt van het idéé iets te moeten verzeulen en juist net aan een lekker koud biertje denkt? Uit zo’n cool blikje waarvoor je maar één vinger uit hoeft te steken om bij de tongensmerende inhoud te komen, dus hélemaal jouw ding?

Soms ziet en hoort of zegt iemand alleen wat hem/haar/hun goed uitkomt. Soit. Ook dat is helemaal oké. We zijn allemaal uniek, goddank. Iedereen mag er zijn en zich aan zijn/haar/hun eigen fabeltjes, of wiens fake news dan ook vastklampen. Als zelfbedrog iemand nou tijdelijk gelukkig maakt?

Zo was make love, not war een heel populaire slogan in mijn studentenjaren. Terwijl je – met je gelikte idealen – dan toch echt eerst in vrede moet kunnen leven met jezelf. Dat weet nog een kind. En dat gaat niet vanzelf maar met vallen en opstaan.

Dus niet zo slap lullen jongens en meisjes, maar in actie komen – voor gelijke rechten én lonen – en poetsen! Geen lekker bekkende woorden – ‘Wij vrouwen eisen!’ – blijven brallen, maar met weloverwogen daden eigenhandig voordoen wat dan wél werkt. Dat zet pas zoden aan de dijk.

🍺 Gratis! 🍺

Gratis online workshop:

Invasieve exoten in en om het huis herkennen

Geschikt voor het hele gezin!

Deel 1

Vandaag gaan we het hebben over de duizelingwekkende Japanse duizendknoop en ordinaire bamboe.

Met een beetje gevoel voor detail én de nodige oefening kun je deze woekeraars straks heel gemakkelijk zelf herkennen.

Succes!

Deze slideshow vereist JavaScript.

Dude Day déjà vu

Gisteren zag ik tussen de spelende kinderen op de stoep een buurman in badjas lopen. Dat zag er, wellicht mede door de quasi-klassieke badstof ruit in combinatie met zijn lome tred en slaperige haardracht, erg grappig uit. Vond ik. En toen wist ik nog niet eens dat het vandaag The Dude Day is! – las ik vanmorgen vroeg in mijn ochtendjas in het ochtendnieuws. Gewoon, om te vieren dat filmklassieker en cultkomedie The Big Lebowski (van de Coen-brothers, ja) 20 jaar bestaat. En ook al zag ik de dvd die afgelopen twee decennia minstens al een keer of tig: de kans is groot dat ik vanavond tussen diehard fans in robe in de bios zit.