nieuwe raamexpositie

molenrompmakeovers (2023)

Vanaf vandaag tot nader order weer een nieuwe raamexpositie bij kunstenmakerij / atelier Aan de kade: Groetjes uit Delfshaven – een mix van bewerkte en onbewerkte ansichtkaartgroeten van Marilou de Poorter.

uitzwaaien van de dag

foto: rijnmond.nl

Na 121 jaar is de Boekanier vertrokken uit Rotterdam…

Het historische scoutingschip lag lang voor anker te shinen in de Schie, vlakbij de moskee van Delfshaven. Nu wordt het sinds corona steeds verder vervallen voormalige veerpontje naar Katendrecht, ergens op een ver en vreemde Friese werf, onverbiddelijk omgebouwd tot iemands privéwoonboot.

Maar gelukkig hebben we hier de ansichtkaart van Groeten uit Delfshaven™ nog! – exclusief verkrijgbaar bij natuurvoedingswinkel An-Dijvie en even verderop Aan de kade.

Buitengewone verlichting van de decemberdag

Onze portieklamp blijft tot nader order uit; in het exporaam van kunstenmakerij / atelier Aan de kade gaan ’s avonds de extra bijzondere lichtjes gewoon aan

Groene kerstgroeten

Het is dag drie van de meteorologische winter, maar in ons tuintje aan de Delfshavense Schie hebben beide appelboompjes al beginnende uitlopers én nog steeds volop groen blad. Terwijl in het Midden-Oosten as we speak fanatiek wordt gefootballd op wereldniveau, in een mega grote, bloedhete zandbak.

Vanuit klimaatkundig perspectief bezien spat de logica daar natuurlijk zowat vanaf. Of juist niet. Het is maar net waarnaar je je Oostindisch dove oren laat hangen en hoe je meewaait, met welke windrichting.

Kortom: de hoogste tijd voor een nieuwe raamexpostie Aan de kade! Dit maal heel milieubewust van oude coronakerstkaarten zonder zinloos energie en materiaal verspillende update. Te zien bij kunstenmakerij / atelier Aan de kade tot 6 januari 2023. En zolang de voorraad strekt te koop bij An-Dijvie, pal tegenover metrostation Delfshaven.

coronakerstkaartje €1,95 bij natuurvoedingswinkel An-Dijvie naast metro Delfshaven, en bij kunstenmakerij / atelier Aan de kade t.o. molenromp De Graankorrel

Lef

De dame die terloops opmerkte dat er al olijven- en vijgenbomen tot in Noord Europa groeien is niet bang om geoordeeld te worden, maakte ik uit haar ontspannen motoriek en lichaamshouding onder haar, hoe heet zo’n ding ook al weer op.

Het meervoud van lef is leven.

Dat er steeds meer tekenen van het einde der tijden zichtbaar worden had ze eerder, ruim voor corona, in vergelijkbare outfit, in dezelfde hippe winkel ook al aangekaart. Toen de verkrampte reactie van de uitbaatster me al net zo verwonderde. Kennelijk triggerde het onderwerp bij mijn generatiegenote oud zeer, verdekt opgesteld achter een beschermende muur van klantvriendelijkheid? Ooit moet welke religie dan ook haar wezenlijk hebben miskend. Zoiets was wel duidelijk. 

Eerlijk gezegd zou ik me best bevoorrecht voelen als ik dat in de lucht hangende laatste mega-oordeel blijk te mogen meemaken. Alleen haal ik het vermoedelijk voor geen meter. Voor een sterveling is tijdsbeleving veel te subjectief om ook maar enigszins realistisch te zijn.

Trouwens: is die flitsfilm van je leven op het moment dat je je allerlaatste adem uitblaast, in wezen niet gewoon al de micro-versie ervan?

 

 

Tuintraphut stap 2.2

Project Tuintraphut is zowat klaar om te worden afgetimmerd!

Alleen de rolstoeltoegankelijkheid moet nog even door een heldhaftige vrijwilliger worden getest.

Aanmelden: verkeerdebeen@groetjesuitdelfshaven.nl.

– wordt vervolgd –

Woningruilvakantie!

Veel van onze buren doen het al jaren maar mij lijkt het niets: voor even van huis ruilen. Zij komen voor bijna nop op de meest uiteenlopende plekken, terwijl achterblijvers op de dijk kennis maken met een rijk palet tijdelijke buren. Één familie krijg ik nooit meer uit mijn hoofd.

Er zou een bruiloft plaatsvinden, bleek op het allerlaatste moment. Het onvoorziene feestgedruis – waar wij ons stiekem al erg op verheugden – bleef echter uit. Uiteindelijk bestond de enige reuring dat weekend uit een volledig in het wit geklede, steenkolenduits brabbelende oude heks op zoek naar iets dat nog het meest klonk als ‘molen’; gevolgd door twee duistere types in pak, met wat een eigenaardig verzwaard, opgerold vloerkleed leek tussen hen in.

Die ‘Müll’ zal never nooit niet door de klep van de ondergrondse containers naast molenromp De Graankorrel hebben gepast, bedacht ik me later pas, toen de optie van een tragisch afgelopen, niet meer voltrokken uithuwelijking zachtjes begon te dagen. Arm kind.

Morgen gaan wij voor het eerst toch ook maar eens in iemand anders haar/zijn/hun huis vakantie vieren. In haar/zijn/hun bedden slapen en op haar/zijn/hun wc zitten. We hoeven niet ver te reizen, dus als het niet bevalt zijn we zo weer terug. En alle voorzieningen die we nodig hebben zijn nog aanwezig ook!

Dus als je ons volgende week weeral met een verse bos bloemen ziet lopen, dan zijn dat vakantiebloemen. Of ons gewoon in de lokale supermarkt spot: we doen er onze vakantieboodschappen. Voor luchtige vakantiepraatjes blijf je de komende zeven dagen bij ons helemaal aan het goede adres. Maar bespaar ons je zielige verhalen en stel zakelijke voorstellen nog eventjes uit. Maandag 8 august zijn we weer bereikbaar. Moet lukken, toch?

– Bedankt/Danke/Ευγαριστο/Grazie/Merci/شكرا/Teşekkürler/Thanks/Toda –

Lentekriebels?

• Voor wie maar niet genoeg kan krijgen van de allereerste lente zonder coronamaatregelen in welhaast ééuwen, kan aankomend weekend in Delfshaven naar het Lente Festival op het historische Piet Heynsplein. Met activiteiten voor jong en oud en ‘Workship’ voor de nautische noot.
  

  foto: kunstenmakerij / atelier aan de kade

• En in Rotterdam is er deze week een nostalgisch kunstenmakerij-event uit al bijna vervlogen tijden terug van zeg nooit nooit-weggeweest: Circusstad Festival!

Komt dat zien!

Sneak preview

Koningsdag ansichtkaartgroeten-automatiek

Binnenkort in het portiek bij Aan de kade: home-made houten ansichtkaartgroeten-automatiek – bekend van Koningsdag 2021.

Stille zaterdag

nieuwe reeks nieuwe wieken voor oude molenrompen – kunstenmakerij / atelier Aan de kade (2022)

Zo af en toe doe ik niks. Staar ik in gedachten ver weg, voor me uit. Maar meestal maak ik iets af of start een nieuw project. Doorgaans met zaken zonder noemenswaardige betekenis. Scrap, restanten, waardeloos materiaal.

‘In het zinloze ligt betekenis’, hoorde ik onlangs in een interview met ik heb geen idee wie, ik had nog nooit van de kunstenaar gehoord maar begreep meteen wat werd bedoeld, al zou ik het zo niet formuleren.