Zijne majesteit de koning viert zijn verjaardag vandaag in Rotterdam: vier miljoen maal hoera!
Niet gratis nee, maar wel met veiligheidsmaatregelen voor de ganse mesjogge én Jan en alleman.
Op 12, 13 en 14 mei wordt er alweer gefeest in Rotterdam, dit maal exclusief in Delfshaven en zowat gratis.
Met onder meer muziek en andere kunsten, pannenkoeken, Moederdag en sport.
Sport? Jazeker! Het Nederlands kampioenschap waterfietsen. Hoe leuk is dat?
foto: rijnmond.nl
Na 121 jaar is de Boekanier vertrokken uit Rotterdam…
Het historische scoutingschip lag lang voor anker te shinen in de Schie, vlakbij de moskee van Delfshaven. Nu wordt het sinds corona steeds verder vervallen voormalige veerpontje naar Katendrecht, ergens op een ver en vreemde Friese werf, onverbiddelijk omgebouwd tot iemands privéwoonboot.
Maar gelukkig hebben we hier de ansichtkaart van Groeten uit Delfshaven™ nog! – exclusief verkrijgbaar bij natuurvoedingswinkel An-Dijvie en even verderop Aan de kade.
foto: kunstenmakerij / atelier aan de kade
Komt dat zien!
nieuwe reeks nieuwe wieken voor oude molenrompen – kunstenmakerij / atelier Aan de kade (2022)
Zo af en toe doe ik niks. Staar ik in gedachten ver weg, voor me uit. Maar meestal maak ik iets af of start een nieuw project. Doorgaans met zaken zonder noemenswaardige betekenis. Scrap, restanten, waardeloos materiaal.
‘In het zinloze ligt betekenis’, hoorde ik onlangs in een interview met ik heb geen idee wie, ik had nog nooit van de kunstenaar gehoord maar begreep meteen wat werd bedoeld, al zou ik het zo niet formuleren.
Vandaag gaan we molenromp Het Vertrouwen weer een make-over geven. Doen jullie mee?
Benodigdheden: molenrompansichtkaarten*), dor snoeihout, afgekloven ijsstokje, houtboortje, breekmesje, splitpennen.
stap 1: Boor een gaatje van ca. 3 mm in de beoogde wieken.
stap 2: Steek op het gewenste draaipunt een sleufje in de ansichtkaart.
stap3: Monteer je unieke wieken met een splitpen op de romp en draaien maar!
voorbeelden Wieken voor ansichtkaarten maken-workshop bij kunstenmakerij / atelier Aan de kade
*) exclusief verkrijgbaar bij An-Dijvie en Aan de kade
Deze zomer kunnen wij ’s avonds ook eens onbekommerd de hort op. Eerdere jaren was dat hooguit op vrijdag- en zaterdagavond verantwoord. Maar werd ik vrijdags al helemaal in beslag genomen door bad- en andere noodzakelijke rituelen na een dag – zonder noemenswaardige dagbesteding – op ‘de groep’ verzorgd worden door kortstondig meedraaiende zorgleerlingen die, de spreekwoordelijke idealistische uitzondering daargelaten, meer bezig waren met hun eigen avondinvulling dan met het emotionele welzijn van mijn EMVB-rolstoeler en zijn eveneens volledig welzijnsafhankelijke kompanen – waarvan de namen sinds de invoering van de wet op de privacy, net als hun verjaardagen, ook meteen maar niet meer met de thuisfronten werden gedeeld. Voor zover er sinds de invoering van de zoveelste ‘vernieuwingen’ al iets met een thuisfront werd gedeeld dan, eenrichtingsverkeer aan ge- en verboden van een ‘persoonlijk begeleider’ zonder enige kennis van persoonlijke zaken daargelaten. Nee, vrolijker kan ik het niet maken.
Maar sinds corona is dat goddank allemaal history! Zijn wij met prepensioen – en heeft by the way hier in huis niemand meer een geniepige buikgriep opgelopen!
Onlangs sprak ik een begeleidster van heel vroeger (toen alles nog zo veel beter was, ja). Zo eentje van de oude stempel, die gewoon vijf dagen op de groep stond en weet heeft van wat er werkelijk toe doet: de cliënt. Erg optimistisch bleek ook zij niet over die niet meer te stuiten ontwikkelingen in haar werkveld. Wat me steunde – zie je wel, een professionele insider ziet het ook! – en deprimeerde tegelijk – ‘goed’ komt het volgens haar dus ook al niet.
Nee, in de zorg werken is allang geen roeping meer. Het is een manier geworden om je eigen geld te verdienen. Wie wel idealen heeft en het pleziert cliënten een fijne dag te bezorgen, samenwerking met verwanten koestert en transparantie praktiseert, wordt in het gunstigste geval scheef aangekeken – wat een uitslover. En als het maar even kan – slinks – tegengewerkt. Of – geraffineerd – de ziektewet in gemanipuleerd: ik heb het met lede ogen vanaf de zijlijn moeten aanzien.
Toch zijn er best nog nieuwe initiatieven te vinden die wel hoopvol zijn. Zoals de ‘ontdekking’ dat iedereen in de zorgdriehoek er van profiteert wanneer er opzettelijk plezier wordt gemaakt op een groep. Als daar zoals vanouds wordt gezongen en gedanst. Getrakteerd en gelachen, héél veel gelachen. Ook zonder zomaar-feestjes maakt vrolijkheid nog steeds het grote verschil. Zo is het altijd geweest en zo zal het ook altijd blijven. Zorgafhankelijk zijn is van zichzelf tenslotte wel al deprimerend genoeg.
Typisch Delfshaven: een gratis meerdaags festival!
Start: vandaag!
Naast onder meer aandacht voor de geschiedenis van Delfshaven en een workshop historische ansichtkaartgroeten tekenen, is er een veelzijdig kinderprogramma.
Op 4 zomerse zaterdagen is er tijdens Open Delfshaven op het Piet Heynsplein ’s middags en ’s avonds muziek.
6 t/m 8 augustus sluit festival Ketels aan de Kade (geen familie) de lokale feestelijkheden culinair af.
foto: anonieme voorbijganger (2019)
Binnenkort barst dan toch het Eurovisie Songfestival los in Rotterdam Ahoy. Aangepast aan de eisen van de moderne tijd, maar dat mag de pret niet drukken.
Bij kunstenmakerij / atelier Aan de kade is met enige lenigheid deze hele meimaand raamexpositie Delfshaven Douze Points te bewonderen.
Ansichtkaartgroeten The Netherlands Douze Points zijn het hele jaar door te koop bij An-Dijvie en Aan de kade.
Aan de kade 