Typisch Delfshaven

Bij een retro Cadillac hoort eigenlijk een retegezellige karaoke party, ja toch, niet dan? Alleen: hoe spel je precies dat oer-Rotterdamse equivalent voor dat nèt wat kakkerigere ‘beregezellig’? Surfend op internet krijg ik op taaladvies.nl wel een hit voor retegeil. Wat dan vergelijkbaar zou zijn met beregeil. En beregezellig schrijf je volgens hen gewoon zonder verbindingsstreepje. Maar behalve dat het kennelijk vaak #retegezellig is op Twitter en er op Facebook wel 3 verschillende schrijfwijzen worden gehanteerd, vind ik maar niet wat ik zoek. Of, wacht: in 2016 heeft HP/ De Tijd een artikel gepubliceerd over de populariteit van plastic flamingo’s. Die zouden – BINGO! – ‘rete-gezellig’ zijn, althans volgens Jan en Janneke uit de hofstad. En HP / De Tijd moet haast wel weten hoe je een woord juist spelt, niet dan?*)

Wij in Delfshaven hebben elke donderdag-, vrijdag-, én zaterdagavond – BINGO! – karaoke bij café Aan Zet. Vanuit de slaapvertrekken hier Aan de kade is goed te merken dat het er dan steevast retuh guzellug is – denk ik dan tenminste te horen.

foto: Aan de kade – als ansichtkaart te koop bij Lil’Delfshaven en kunstenmakerij / atelier Aan de kade

*) Misschien toch niet! Spellingsite.nu (onderdeel van OnzeTaal.nl) schrijft het juist wél weer als een ononderbroken woord. Op de ansichtkaart die vanaf vandaag bij Lil’Delfshaven te koop ligt heb ik dat – al zeg ik het zelf – in ieder geval best handig opgelost.

Roltrap naar de maan

Toen er op linkedin weer eens een onbekende kerel wilde connecten – soms lijkt het gvD*) wel een datingsite – sloeg mijn ergernis onverwacht om in een ontladende lachbui. Niet dat columns schrijven voor de Volkskrant en HP/De Tijd nou zo ontzettend lollig is. Ik wou dat ik het op mijn cv mocht zetten! Zeg nou zelf. Maar het was zo lekker de serieuze zakenboel ontregelend. Zo’n netwerkverzoek zie je als oud redacteur van een verenigingsblad en kortstondig onbezoldigd medewerker van een niche glossy dus echt niet aankomen. Het is gewoon niet logisch en dat maakt het juist zo leuk, zo ontzettend grappig – hoewel niet iedereen de humor ervan inzag, wat me, op een heel andere manier, ook nogal bevreemde en tegelijkertijd evengoed niet, want dát had ik goedbeschouwd nou juist weer wel kunnen verwachten. Net als die vileine opmerking van een buurvrouw dat ik zeker wel blij was dat ik een nieuwe trap ‘kreeg’ ook niet bepaald een oud patroon doorbrak. Of die ziedende reactie – de stoom sloeg zowat uit mijn telefoon – nadat ik beleefd weigerde het interne probleem van een zorgorganisatie als externe partner onbezoldigd op te pakken en tot een goed einde te brengen. In alle gevallen doe je er eigenlijk het best aan je niet te verzetten. Go with the flow – al was het maar de Delfshavense Schie – en nieuwsgierig alert afwachten waar je wordt heengevoerd levert altijd wel ergens, op een onvoorzien moment winst op. Daar kun je vergif op innemen.

*) grote vriendelijke Deus