Maagd

De Marokkaanse schoonheidsspecialiste van de combi-aanbieding kwam in haar jonge jaren in dezelfde foute bars als ik, vertelt ze terwijl ze met een pincet gemeen aan mijn wenkbrauwen plukt. Maar sinds ze moeder is gaat ze hooguit twee keer per jaar nog wel eens uit. En nooit meer tot diep in de nacht. Dat gaat nou eenmaal niet samen met het runnen van een gezin en een bedrijf. De herkenning van haar situatie stelt me meteen op mijn gemak. Laat die Brazilian waxbehandeling maar komen.

Haar salon startte ze toen ze net zwanger was van haar jongste, praat ze kalmerend de pijnlijke stiltes verder aan elkaar. Van de drie broers is hij dan ook het meest bij haar zaak betrokken. De peuter kliedert zijn gezicht regelmatig vol met veel te dure lippenstift. En haar voorraad groene klei beschouwt hij kennelijk als zijn privé zandbak.

Ze zegt het met een milde glimlach. Met de twee oudsten heeft ze meer te stellen. Hun roekeloosheid bezorgt haar regelmatig slapeloze nachten. Toch denkt ze erover nog een vierde kind te nemen. Misschien wordt het dan een meisje? Waarom ik soms moeilijk in slaap kom, houd ik bij nader inzien voor me. Straks raakt de lieverd nog van slag. Met een strakke wasstrip op je bovenlip lukt terugpraten toch al niet zo best.

Wanneer na een reeks kordate rukken de tranen me alsnog in de ogen springen, hoor ik naast me zacht een langgerekte zucht. Ik ben haar laatste klant die avond. Straks alleen nog mijn maagdelijke bikinilijn. Ik wou dat ik er nooit aan begonnen was.

Deze column van Marilou de Poorter verscheen – in iets andere vorm – eerder in het nulnummer van Hello Gorgeous (april 2012).

Stoelendans

Wat wilde hij graag bij het hogere echelon horen. Bij de intellectuele club, niet bij mij. In kostuum gebakjes eten en daarna naar het toilet. Maar het was en bleef een slechte verliezer en dat botst nou eenmaal genadeloos met jezelf groter voordoen dan je bent. Om hem te plezieren wilde ik het Mens erger je niet!-bord best omruilen voor dat van het schaakspel waarin hij ambieerde te excelleren. In enkele speelse zetten had ik hem schaakmat.

Daarna ging hij vreemd. Daar bleek een hele theorie achter te zitten die aan mij niet was besteed, aangezien je die al van verre kon horen rammelen. Jaren later confronteerde ik hem nogmaals onbedoeld met zijn angst om door de mand te vallen.

Pas in het vliegtuig had ik die aan zijn stoel genagelde grijsaard op het terras bij de bushalte waar ik opstond om van plek te wisselen en alvast lekker in de zon te zitten kunnen plaatsen. De schrik in de ogen die me vanachter het busraam vol ongeloof aanstaarden. Het ‘hoe red ik me hier uit’; de stevige blondine als een stille getuige op de klapstoel ernaast.

Deze slideshow vereist JavaScript.

Voor spek en bonen

Volgens de kieswijzer komen mijn normen en waarden het meest overeen met de ChristenUnie en met Denk. Aangezien ik die allebei de komende honderd jaar nog niet aan patriarchale rolpatronen zie tornen heb ik toch maar weer strategisch gestemd. Op een vrouwelijke lijsttrekker. Eentje die het spreektalent van demissionair minister-president Rutte het meest benadert – wat een hele klus is, want man wat een woordkunstenaar is dat zeg! Emile Ratelband is er een jongetje bij. Iemand, met andere woorden die het onopvallendst in de schoenen van haar voorganger zal glijden. Opschudding hebben we het afgelopen jaar wel genoeg gehad.

Coronaproof-vroeg stemmen was weliswaar relaxt, maar toch even wennen: denk je je bijdrage te hebben geleverd, gaat de kiezersjacht doodleuk nog een paar dagen door. Een beetje of je lucht bent met je goede gedrag. Of ‘vegetarisch’ – nee meneer, gewoon van vlees en bloed.

Of dat je een heldere vraag stelt aan iemand die alleen zichzelf kan horen. Terwijl we al wegfietsen begint hij het bewuste etiket plechtstatig voor te lezen. Mannen. Soep van koken.

Send me a postcard darling

Nu is het Billie Eilish die ieders bewondering scoort maar in mijn tijd had je Mariska Veres als powervrouwrolmodel. Met de hit Venus stond haar Haagse rockband wereldwijd weken op nummer één.

Met het Eurovision Songfestival in Rotterdam Ahoy voor de deur en covid-19 hossend en wel the Netherlands binnengehaald zijn de hysterische ansichtkaarten van groetjes uit Delfshaven inmiddels helemaal hot – en bijna niet meer aan te slepen. Verzamel ze allemaal! Maar haast je, want op = op!

Reserveren kan via Shocking@groetjesuitdelfshaven.nl of Songfestival@groetenuitdelfshaven.nl. Maar ook via D400@delfshavenopdekaart.nl, 2019nCoV@delfshavenopkaart.nl en powervrouw007@aandekade.info: iedere catchy term voor de apenstaartjes is mogelijk! Want met die catch-all instelling komt alles dus altijd goed terecht.