Wie niet bang is zijn/haar/hen handen vuil te maken en/of iemand te kloppen, klust zelf.
Met het juiste gereedschap.
Eerlijk gekocht.
Van je verdiende loon.
Het ooit onder ouderlijke dwang aangeschafte zogezegd antieke meubelstuk dat doe-het-nou-maar met de tijd alleen maar méér waard zou worden is mijn smaak nooit geweest. Maar goed, het ging tenslotte niet om een man-met-geld die mijn toekomst moest veiligstellen, dus who cares? Met het quasi notenhouten fineer is ook eigenlijk niets mis. Het is de opsmuk die alles verpest. Ik houd niet zo van ‘mooi’. En ik word niet blij van ‘duur’. Toch mocht het kastje al die jaren blijven. Met lades heb ik altijd wat gehad.
Dat begon denk ik op de kleuterschool. Van lege lucifersdoosjes een ladekastje knutselen was het allerfijnste dat er bestond. Dagenlang was ik erdoor in hogere sferen. Tot geen van de knoppen die ik ervoor uitvond het daadwerkelijk naar behoren deed.
Twee doosjes retro deurknoppen. Uit de tijd dat sleufschroeven nog gangbaar waren. Afgedankt door lokale multimiljonair. Wordt vervolgd.
Ter gelegenheid van Koningsdag staat er vandaag een heuse retro automatiek bij kunstenmakerij / atelier Aan de kade in het portiek.
Inhoud per loket: twee unieke my first Koningsdag in Delfshaven ansichtkaartgroeten van €1,95 p.st. én een gezonde surprise.
Let op: heel nostalgisch €3 in de kassaklep deponeren kan alleen vandaag en zolang de voorraad strekt!
Bij Lil’Delfshaven – in het pittoreske oude brugwachtershuisje van de Lage Erfbrug – is anderhalve meter afstand houden binnen dus echt geen optie. Maar sinds kort kan er bij de openslaande terrasdeuren wel volop worden afgehaald: koffie, koek, cadeautjes en kaarten.
PS: je moet de groetjes uit Delfshaven hebben!
Nog maar 10 jaar terug maakte ik mijn eerste selfie. Op mijn eerste zakelijke laptop: een Apple, want anders nam niemand je als startend ondernemer destijds serieus. Nou had ik heus pret zat, maar naar mezelf moeten lachen stond me meteen zo tegen dat het met gelikte profielfoto’s nooit meer iets is geworden.
(tegel: Beekman en Janssens – 2001)
Groetjes uit Delfshaven!
Bij een retro Cadillac hoort eigenlijk een retegezellige karaoke party, ja toch, niet dan? Alleen: hoe spel je precies dat oer-Rotterdamse equivalent voor dat nèt wat kakkerigere ‘beregezellig’? Surfend op internet krijg ik op taaladvies.nl wel een hit voor retegeil. Wat dan vergelijkbaar zou zijn met beregeil. En beregezellig schrijf je volgens hen gewoon zonder verbindingsstreepje. Maar behalve dat het kennelijk vaak #retegezellig is op Twitter en er op Facebook wel 3 verschillende schrijfwijzen worden gehanteerd, vind ik maar niet wat ik zoek. Of, wacht: in 2016 heeft HP/ De Tijd een artikel gepubliceerd over de populariteit van plastic flamingo’s. Die zouden – BINGO! – ‘rete-gezellig’ zijn, althans volgens Jan en Janneke uit de hofstad. En HP / De Tijd moet haast wel weten hoe je een woord juist spelt, niet dan?*)
Wij in Delfshaven hebben elke donderdag-, vrijdag-, én zaterdagavond – BINGO! – karaoke bij café Aan Zet. Vanuit de slaapvertrekken hier Aan de kade is goed te merken dat het er dan steevast retuh guzellug is – denk ik dan tenminste te horen.
foto: Aan de kade – als ansichtkaart te koop bij Lil’Delfshaven en kunstenmakerij / atelier Aan de kade
*) Misschien toch niet! Spellingsite.nu (onderdeel van OnzeTaal.nl) schrijft het juist wél weer als een ononderbroken woord. Op de ansichtkaart die vanaf vandaag bij Lil’Delfshaven te koop ligt heb ik dat – al zeg ik het zelf – in ieder geval best handig opgelost.