Moeder bakt pannekoeken

druivenjam uit eigen binnenstadstuintje

Bij gebrek aan stroop deed ik jam op zijn pannenkoek

Na zeven keer bakken was al het spek op

De koekenpan inmiddels vies aangekoekt

Het fornuis op een paar spetters na lekker schoon

Onze buikjes bolrond, als blozende wangen

Glutenvrije pannenkoeken met spek 

Mix 350 gram boekweitmeel met 2 eieren, 2 eetlepels olijfolie, 2 grote glazen water en niet te weinig zout met een garde. Bak in een ruime koekenpan plakjes ontbijt- of procureurspek zachtjes uit en voeg een soeplepel van het beslag toe. Bak aan beide zijden goudbruin en serveer met bij voorkeur huisgemaakte druivenjam.

verboden te voeren

Een rondje fietsend voor een gezond frisse neus rook ik als uit het niets een vlaag muizenpis. Als voormalig medewerker van een broodafdeling heb ik daar ongewild toch talent voor ontwikkeld, merk ik met name de laatste jaren. Om precies te zijn: sinds het in onze jarendertigwoning naar muizen ging stinken. Muizenpis vermengd met chloor. Zo nu en dan liep er eentje in een val, zo’n retro houten klem uit mijn studententijd, maar dan met verse vegetarische kaas als aas. De ongenode huisdiertjes in het krot waar ik ‘om niet’ nog net niet kettingrokend aan een afstudeerscriptie werkte, hielden me destijds met hun drukke gedoe boven mijn hoofd hooguit uit m’n slaap. Dat was het wel zo’n beetje. In die levensfase deed overlast er amper toe.

Maar dit moesten buiten wonende bosmuisjes zijn. Dat kon niet anders hier, rond de Plas. Of wacht eens, nou rook ik toch echt de geur van ezelvacht! Dat typische mengel van droogte, stof en dierlijk zwoegen. Van het lastdier dat dag in, dag uit bij het ochtendgloren Stavros’ koopwaar over de berg heen sjokte. In een ander leven. 3271 kilometer hier vandaan; drie, hooguit vier dagen met boot en Magic Bus.

Op de kinderboerderij die we ongemerkt bereikten blijken naast opgehokte pauwen en giga Vlaamse reuzen, ook hoefdieren als geiten, bokken en schapen te staan. En inderdaad een stelletje ezels. In de buurt van het kippenhok spot ik zelfs een mini muizenverblijfje!

Op de terugweg passeren we grappige graffiti van een groot stuk gatenkaas – zie ik het nou goed? Tussen een bonte verzameling oninspirerende tags. Op het moment dat in het luisterboekverhaal dat al die tijd opstaat iemand opmerkt: ‘Wil je een stukje kaas?’ *)

*) uit: Zwaardvechten, Robin en Suze (2008, Sjoerd Kuyper)

my first klopboor

Wie niet bang is zijn/haar/hen handen vuil te maken en/of iemand te kloppen, klust zelf.

Met het juiste gereedschap.

Eerlijk gekocht.

Van je verdiende loon.

jaren zeventig boormachine in originele koffer

Lelijke ladekast make-over

Het ooit onder ouderlijke dwang aangeschafte zogezegd antieke meubelstuk dat doe-het-nou-maar met de tijd alleen maar méér waard zou worden is mijn smaak nooit geweest. Maar goed, het ging tenslotte niet om een man-met-geld die mijn toekomst moest veiligstellen, dus who cares? Met het quasi notenhouten fineer is ook eigenlijk niets mis. Het is de opsmuk die alles verpest. Ik houd niet zo van ‘mooi’. En ik word niet blij van ‘duur’. Toch mocht het kastje al die jaren blijven. Met lades heb ik altijd wat gehad.

Dat begon denk ik op de kleuterschool. Van lege lucifersdoosjes een ladekastje knutselen was het allerfijnste dat er bestond. Dagenlang was ik erdoor in hogere sferen. Tot geen van de knoppen die ik ervoor uitvond het daadwerkelijk naar behoren deed.

ladekast met hergebruikte deurknoppen

vondst van de dag

Knalgele draagbare schrijfmachine. Nabij café Vanouds de Molen. Compleet met tweekleurenlint en bel: ping!

vondst van de dag

Twee doosjes retro deurknoppen. Uit de tijd dat sleufschroeven nog gangbaar waren. Afgedankt door lokale multimiljonair. Wordt vervolgd.

vondst van de dag

Automatiek Aan de kade

Ter gelegenheid van Koningsdag staat er vandaag een heuse retro automatiek bij kunstenmakerij / atelier Aan de kade in het portiek.

Koningsdaggroeten surprise-ei €3

Inhoud per loket: twee unieke my first Koningsdag in Delfshaven ansichtkaartgroeten van €1,95 p.st. én een gezonde surprise.

Let op: heel nostalgisch €3 in de kassaklep deponeren kan alleen vandaag en zolang de voorraad strekt!

Corona-update

Bij Lil’Delfshaven – in het pittoreske oude brugwachtershuisje van de Lage Erfbrug – is anderhalve meter afstand houden binnen dus echt geen optie. Maar sinds kort kan er bij de openslaande terrasdeuren wel volop worden afgehaald: koffie, koek, cadeautjes en kaarten.

PS: je moet de groetjes uit Delfshaven hebben!

afhalen only!

Retrogroeten van de dag

Nog maar 10 jaar terug maakte ik mijn eerste selfie. Op mijn eerste zakelijke laptop: een Apple, want anders nam niemand je als startend ondernemer destijds serieus. Nou had ik heus pret zat, maar naar mezelf moeten lachen stond me meteen zo tegen dat het met gelikte profielfoto’s nooit meer iets is geworden.

(tegel: Beekman en Janssens – 2001)

Groetjes uit Delfshaven!

Typisch Delfshaven

Bij een retro Cadillac hoort eigenlijk een retegezellige karaoke party, ja toch, niet dan? Alleen: hoe spel je precies dat oer-Rotterdamse equivalent voor dat nèt wat kakkerigere ‘beregezellig’? Surfend op internet krijg ik op taaladvies.nl wel een hit voor retegeil. Wat dan vergelijkbaar zou zijn met beregeil. En beregezellig schrijf je volgens hen gewoon zonder verbindingsstreepje. Maar behalve dat het kennelijk vaak #retegezellig is op Twitter en er op Facebook wel 3 verschillende schrijfwijzen worden gehanteerd, vind ik maar niet wat ik zoek. Of, wacht: in 2016 heeft HP/ De Tijd een artikel gepubliceerd over de populariteit van plastic flamingo’s. Die zouden – BINGO! – ‘rete-gezellig’ zijn, althans volgens Jan en Janneke uit de hofstad. En HP / De Tijd moet haast wel weten hoe je een woord juist spelt, niet dan?*)

Wij in Delfshaven hebben elke donderdag-, vrijdag-, én zaterdagavond – BINGO! – karaoke bij café Aan Zet. Vanuit de slaapvertrekken hier Aan de kade is goed te merken dat het er dan steevast retuh guzellug is – denk ik dan tenminste te horen.

foto: Aan de kade – als ansichtkaart te koop bij Lil’Delfshaven en kunstenmakerij / atelier Aan de kade

*) Misschien toch niet! Spellingsite.nu (onderdeel van OnzeTaal.nl) schrijft het juist wél weer als een ononderbroken woord. Op de ansichtkaart die vanaf vandaag bij Lil’Delfshaven te koop ligt heb ik dat – al zeg ik het zelf – in ieder geval best handig opgelost.