Ineens viel het kwartje. In een wachtkamer naast de eeuwige verloofde van de nachtburgemeester van Rotterdam. De gedachte achter die sociaal correcte regel dat je iemand natuurlijk nooit als ‘je weet wel, die homo’ mag aanduiden berust op een misverstand. Het is een dwaling.
Want als kaal sexy is. En roodharige meisjes goed kunnen kussen. Rond en stevig mooi en wulps is. En loensen kennelijk niet sneu oogt maar juist geil – althans: dat beweerde ooit mijn levenspartner over een ander zijn vrouw. Hoezo is een homo dan ineens een poppetje wiens kwetsbare ego moet worden ontzien?
En waarom valt niemand er over als je een kerel met een flinke gok aanduidt als ‘die met die Neus’? Of een chaoot met ‘die ADHD-er, kom, hoe heet ze ook al weer?’ – terwijl het een nogal verstrooide professor betreft, want laten we wel zijn: diagnosticeren is ook een vak.
Het lijkt misschien logisch en wenselijk om iemand die tot een sociale minderheidsgroep behoort, welke dan ook (rolstoelers, blinden, ex-gedetineerden, dyslecten, vrouwen met drie borsten), te ontzien maar het tegendeel is waar. Alsof een ander beter weet wat goed voor iemand is dan die ‘minderbedeelde’ zelf. Hoe badinerend en betuttelend is dat?
Zoals die potige dame, die laatst in al haar zelfvoldaanheid luid ‘kijk hem daar nou zitten genieten’ declamerend, met een hand vol in mijn rug, me kennelijk wel even zou helpen om zijn rolstoel voort te duwen. Of wellicht ons gewoon quasi tactisch uit haar levensruimte dirigeerde? Ik was te perplex om het haar te vragen. Nee, dan word ik toch veel liever op straat staande gehouden door iemand die graag voor ons wil bidden. Daar en dan. In volle glorie. Hallelujah, prijs de Heer!
Als ik niet op iemands naam kan komen geef ik meestal zo sterk mogelijke hints. Zo van: ‘Je weet toch, die kale kerel met die enorme bril van Studio Sport, of ‘die strak-in-het-pakke homo van Nieuwsuur’. Of die Barbie met die opgespoten lippen ja, want daar trekt mijn oog ook altijd naar. Soms valt zoiets dan verkeerd. Maar zolang volwassen vrouwen, groter dan 1 meter 50, anno 2019 (100 jaar na invoering vrouwenkiesrecht in Nederland, weet je nog?) nog steeds met het grootste gemak van de wereld worden aangeduid met ‘vrouwtje’, zie ik het probleem niet.