Als uit het niets was een gebeurtenis uit een weggemaakt verleden bij me opgekomen. Hoewel ik er destijds wonderlijk goed vanaf kwam stemde de herinnering toch treurig: wie het in de samenleving moet zien te redden zonder ontwikkeld geweten kan zich weliswaar niet ‘slecht’, maar ook nooit eens ergens ‘goed’ over voelen, snapte ik. Die kent geen voldoening. Voelt alleen maar leegte. Overal en altijd. Daartegen helpt nog geen moedertje lief.
Niet lang daarna kwam een ander lang vergeten, diep triest voorval naar boven drijven. Een vriendin had me sneaky medeplichtig gemaakt aan haar oplichtingspraktijk en verwachtte daarvoor nog lof ook: ik kreeg toch een deel? Van hun wraak, ja! Terwijl zij het vooral spannend leek te vinden dat we ‘moesten maken dat we wegkwamen’, voelde ik me al net zo bedrogen als de stappende zeelui die hun laatste geld bij elkaar hadden gelegd voor een dode mus. En net zo woest: hoe haalde ze het in d’r botte hersens mij willens en wetens in gevaar te brengen? Wie bedenkt nou zoiets wreeds? Daar begreep ik toen helemaal niets van.
Het mooiste aan een schoon geweten is toch wel de totale vrijheid die het geeft.
Van 1 t/m 15 augustus wordt tijdens de 8e Beach Cleanup Tour de hele Noordzeekust opgeschoond.
Aan de kade 
Plaats een reactie