zwaai van de zondag

luchtacrobaat van de dag

kano van de dag

Randvoorwaarden

Men neme een tuin die alleen bereikbaar is over water of via een stenen trap, een rolstoeler met prepensioen en een rechtshandige klusjesvrouw – annex kokkin, annex huishoudelijke hulp, annex chauffeur, annex beweegjuf, annex voorlezer, annex et cetera, et cetera.

Stap 0.1 en 0.2 Project Tuintraphut: de randvoorwaarden

Beter een goede buur

‘Zeg alsjeblieft dat het niet iets lulligs is dat ik gemakkelijk zelf kon oplossen’, roep ik met mijn armen nog juichend van blijdschap in de lucht. De stekker er even uithalen, zoals bij een modem nogal eens wil helpen kan bij onze nog net niet antieke rolstoelauto die ineens niet meer wil starten dan wel niet, maar heel veel meer bleek er niet nodig om het vrachtje circulair tuinhout na twee uur wachten op de wegenwacht alsnog thuis te krijgen: ‘Aha, ik zie het al’, klonk het vriendelijk.

Bleek ons brikkie zijn eigen sleutel niet meer te herkennen. Het koppig te vertikken om op ‘vreemd’ commando aan te slaan. Gewoon een ouderdomskwaaltje, meer niet. Of ik thuis misschien een reservesleutel had.

Daar was de ingehuurde hovenier al vrolijk aan de slag. Door een bereidwillige buur alvast onze tuin ingeloodst. Die ligt er inmiddels weer helemaal bamboestressvrij bij. Project Tuintraphut kan van start!

Benodigheden: (zoveel mogelijk) circulair hout; RVS schroeven; bakstenen tuintrap; daadkracht; improvisatietalent; inlevingsvermogen; engelengeduld.

– wordt vervolgd –

Bamboe besognes

Moest ineens denken aan dat bamboeproject waaraan ik ooit meewerkte. Met allemaal ontzettend leuke medevrijwilligers. De fantastische catering na afloop onder de blote hemel in het Park, de zonnebrand, de volle maan, de vanzelfsprekende inclusiviteit, de one size fits all vormeloze crew-T-shirts, levensgenieter Nelly die sinds een decennium dood is: het staat allemaal in m’n geheugen gegrift. Het precieze jaar moest ik wel even opzoeken.

zwaaien van de dag

Mijn mobieltje heeft steeds onvoldoende opslaggeheugen voor nieuwe foto’s. Daardoor nu geen snapshot van zwaaiende matrozen en ook niet van enthousiast trampolinespringende schipperskinderen.

achterdeksalto’s van de dag

vondst van de dag – van iemand anders

Deze slideshow vereist JavaScript.

In een ver verleden vermaakte ik gevonden stoelen. Zo ontstond na verloop van tijd De Stoelenparade: een bonte verzameling unieke zitelementen. Ooit stonden die in de hal van de Centrale Bibliotheek ten toon gesteld. Zo ook de Terrariumstoel (uit vermoedelijk 2006).

Vandaag ging de kogel door de kerk. Het lang gekoesterde collectors item moest de deur nu maar eens uit. Op de valreep schoot ik nog wat kiekjes op locatie. Toen we terugkwamen van een verfrissende wandeling was ie weg.

workshop Wieken maken voor ansichtkaarten

Vandaag gaan we molenromp Het Vertrouwen weer een make-over geven. Doen jullie mee?

Benodigdheden: molenrompansichtkaarten*), dor snoeihout, afgekloven ijsstokje, houtboortje, breekmesje, splitpennen.

stap 1: Boor een gaatje van ca. 3 mm in de beoogde wieken.

stap 2: Steek op het gewenste draaipunt een sleufje in de ansichtkaart.

stap3: Monteer je unieke wieken met een splitpen op de romp en draaien maar!

voorbeelden Wieken voor ansichtkaarten maken-workshop bij kunstenmakerij / atelier Aan de kade

*) exclusief verkrijgbaar bij An-Dijvie en Aan de kade

vondst van de dag

vondst van de dag

Lief stoeltje uit de tijd dat nog paardenhaar als vulling werd gebruikt. Of nee: uit de tijd dat er nog ambachtelijk werd gevlochten en gemat! Compleet met originele sporen van houtworm.

– tweede remake under constuction! –

Het is transparant en het drijft

Gratis flessenpost met Groeten uit Delfshaven™!

flessenpostgroet uit Delfshaven

Meer dan zes planken

Het was eindelijk zomers en we fietsten wat ins Blaue hinein toen mijn oog naar een quote? dichtregel? levensmotto? hoog aan een industriële gevel werd getrokken. Het woord ‘uitvaartkisten’ in bescheidener lettergrootte hielp me snel uit de droom.

Dat leven bewegen is en star in het leven staan meer wegheeft van jezelf voor dood houden is nogal een open deurtje natuurlijk, maar ik schrijf het toch op.

Er is zoveel meer dan zes plankjes om heen te gaan. Zoveel avontuur te beleven voor wie verandering, van wat dan ook, omarmt.